Teško je naći adekvatne riječi da se opiše stanje u zdravstvu Republike Srpske, ali ako bi bolnicu u Doboju uzeli kao paradigmu politike u zdravstvu koju razne vlade u Srpskoj vode u kontinuitetu, onda bi se moglo kazati da naši doktori i medicinsko osobljne rade u uslovima ratnog stanja.

Iako u Doboju nikako da osvane promjena političke partije na lokalnoj vlasti, došlo je do nekoliko promjena kursa politike (barem nominalno) kojim ide trenutno vladajući SDS (ili politička struktura koja predstavlja ostatke ostataka nekadašnjeg SDS-a u Doboju). Od komunizma, socijalizma i narodnog samoupravljana, preko patriotizma, nacionalizma, danas smo došli do proklamacija o toleranciji, suživotu, evropejstvu i probosanstvu.

Grad Doboj, kao i ostale lokalne samouprave u Bosni i Hercegovini, već duži vremenski period ne može da nađe odgovor na pitanje – kako riješiti problem pasa lutalica?

Teško je vidjeti zadovoljnijeg prosječnog Srbina nego onog trenutka kada se govori o Vladimiru Vladimiroviču Putinu. Ipak, nije riječ samo o Putinu, riječ je nerazumljivoj "ljubavi” prema Rusiji i svemu ruskom. Šta je to i kakva ljubav, najbolje je opisao Dobrica Ćosić u svome romanu Deobe, gdje je sledeći monolog stavio u usta svog junaka Mladena koji napušta studije i odlazi u šumu da se bori protiv nacista:

Iako su topli turistički dani prošli, a obalu Crne Gore odavno napustila većina turista, ipak u CG je i dalje vruće. Politička scena se usijala od tenzija koje su ovih dana kulminirale fizičkim sukobom glavnice opozicije i snaga reda i mira. Za građane Bosne i Hercegovine moglo bi biti veoma interesantno, a i poučno ono što se dešava na jugoistočnim granicama naše države, s obzirom na to da nas muči sličan problem. Naime, riječ je o integraciji CG u vojno-odbrambeni sistem NATO alijanse, a koji je isprovocirao sukob glavnice opozicije koju čine Demokratski front Andrije Mandića (DF) i Socijalistička narodna partija (SNP) sa jedne strane, i vladajućeg režima koji sačinjava Demokratska partija socijalista Mila Đukanovića (DPS) i Socijaldemokratska partija Ranka Krivokapića (SDP).

Sada već bivši vladika Eparhije zvorničko-tuzlanske Vasilije Kačavenda vjerski čin vladike stekao je 1978. godine. Njegovom hirotonisanju u čin vladike protivio se tadašnji vladika Eparhije raško-prizrenske Pavle (kasniji patrijarh SPC). Zbog toga je bila osnovana jedna komisija koja je imala ispitati da li Kačavenda ispunjava sve kanonske pretpostavke da postane vladika, nalaz komisije je bio pozitivan, a njenim radom rukovodio je današnji mitropolit iz Crne Gore Amfilohije Radović.